Biertje?

Biertje? Ik heb nog zo gezegd, geen.... Corona. Hip, maar ik vind het niet lekker. Westmalle triple, Duvel of Rodenbach heeft mijn voorkeur. Rodenbach op een terras aan de Vlaamse kust, met een zonnetje. Heerlijk. Nu wil niemand meer Corona. En zijn alle terrassen gesloten.

Sinds de uitbraak van het virus, gaan de meest vreemde grapjes rond. Wanneer bestormen The Blue Diamonds weer de Top40? Op mijn werk werd veelvuldig Ramona geneuried, voorzien van een andere tekst. Corona, lala laa laa lalallalaa. Uniek? Nee. Dit liedje is onderdeel van ons collectief geheugen. In Brabant had men eerder tijd over. Een youtube-filmpje schreef daardoor geschiedenis door viraal te gaan in Nederland.

De paniek is er niet minder om. Of men denkt dat informatie achtergehouden wordt, of de conventionele maar ook de social media hypten het dusdanig dat het een self fulfilling prophecy is geworden. Een bezoek aan een supermarkt is niet echt meer plezierig. Lege schappen. Kassières dragen witte handschoenen. Volledig gespeend van het besef dat witte handschoenen virussen doorlaten. De paarse had men moeten hebben. Die zijn nog beter dan de blauwe. Wit is zinloos. En zolang ze geen verboden bivakmuts, niqab of valhelm dragen om contact met hun gezicht te vermijden, is het nog zinlozer. Snotterige handen die een pakje boter op de band hebben gelegd, worden gevolgd door hun hand in een witte handschoen die het pakje oppakt om te scannen. Waarna de neus wordt gekriebeld.

Dat er lege schappen zijn, is voor mij onbegrijpelijk. De gevechten in Australië om wc-papier waren ver van mijn bed. Nu is het ook in Nederland aan de gang. Rutte stelde dat we rustig konden gaan slapen, de goegemeente haalde meesmuilend Colijn aan, dacht en handelde anders. Op verschillende nieuwssites staat in de commentaren de trotse opmerking dat men voor 1000 euro boodschappen heeft gedaan. Ik denk dat de bonen uit glas en blik hen binnenkort de neus uit komen. Wat dan weer een reden is om thuis te blijven. Er mag niets uit de neus komen.
De eerste levensbehoeften worden dus belangrijk (gemaakt). Picnic meldt doodleuk dat lang houdbare etenswaren bijna op zijn. In hun magazijn. Leveranciers melden dat niemand zich zorgen hoeft te maken. Een vorkheftrucchauffeur rijdt met een camera door een overvolle hal met wc-papier.
Hamsteren. En dat zonder een oorlog gekend te hebben. Mijn ouders zaliger hebben een tik meegekregen van WOII. Lucifers waren er altijd in overvloed. Blikvoer ook. Je weet maar nooit. Te verklaren. Hamsteren nu, en zeker van wc-papier, is raar. Met de ophok-plicht is een waterkraan nabij. Of men haalt de Nee-Nee sticker van de brievenbus. Misschien is het even vreemd, maar het werkt wel, reclamefolders als wc-papier. Maar niet doorspoelen! Gewoon in de GFT-container.
Het argument om te hamsteren is nog idioter: vroeger werd het ook gedaan. Want, "je weet maar nooit". En de regering raadt het al jaren aan! Je moet altijd een minimale voorraad voor 2 tot 3 weken hebben. Wat een beetje hoort bij de raad om bij een atoomaanval onder een tafel beschutting te zoeken.

Ik meen toch dat iedereen langzaam aan nu wel de tekst kent van Einstein: Als je blijft doen wat je altijd gedaan hebt, blijf je krijgen wat je... Mag daarom de stekker uit de social media? Alstublieft? Mag de sociale onthouding ook voor die social media gaan gelden? Ik wil geen code rood wanneer het waait of regent. Ik wil geen code oranje voor het verkeer. En al helemaal geen code pimpelpaars voor het bezoek aan een supermarkt.

Neem het zoals het komt. Het gaat vanzelf over en wordt opgevolgd door iets anders. Blijkbaar heeft niemand het bericht gelezen over een wetenschapper die in sneeuw heeft geboord en 5000 jaar oude virussen heeft ontdekt, die nog nooit beschreven zijn. De wetenschapper was vol blijdschap en trots. Er komt nog veel meer. Maar met zo een uitspraak bind ik de paniekzaaiers als katten op het spek, maar dan op de sites van preppers. Die zullen weer hoog in de ranking staan. Daar moet toch iets te leren zijn.
Hoe bereid je je voor op het einde der tijden? Gaan mensen ook wc-papier hamsteren als er een komeet op ramkoers ligt en binnen een week of twee onvermijdbaar tegen onze aardkloot klapt?

Als we dan toch een code paars voor de supermarkt krijgen, dan wil ik ook terug naar de openingstijden van weleer. Niks 7 op 7 dagen open. Gewoon van maandag tot zaterdag. Van 9 tot 5. Op woensdagmiddag dicht, op donderdagavond koopavond. Gezellig op zaterdag om 5 voor 9 verzamelen bij de supermarkt, wel op gepaste afstand, zodat je hopelijk als eerste weer buiten staat. Korzelige mensen die zo snel mogelijk hun kar met boodschappen voor de hele week vollaadden. Eerst nog bij een Cash & Carry op een verlaten terrein, ergens achteraf. Daarna bij Simon de Wit en weer later de Hoogvliet. Slechts één contactmoment per week! De man van de SRV zal geen schijn van kans maken. Alhoewel hij goed bij zou kunnen dragen aan de kudde-immuniteit. Dat is met vlag en wimpel nu al het woord van 2020.

Hamsteren we alleen voedingsmiddelen? Afgelopen weekeinde was het onplezierig druk in de bibliotheek. Gelukkig hield iedereen afstand. Ouders liepen met stapels boeken rond. Een mooie muur tegen het virus. Men moet wat als de scholen dicht gaan. Boeken hamsteren! Op zich kan ik het wel toejuichen. Lezen weer in the spotlight zetten. Wel jammer voor de mensen die na zondag hun wekelijkse portie komen halen. Geen Tonke Dracht, dus dan maar Paul Biegel of Evert Hartman. Thea Beckman heeft men op DVD.

Erg memorabel zijn de lange rijen voor de coffee-shops. Even nog snel een voorraad inslaan, dacht een grote schare. Stoned als een garnaal aan sociale onthouding doen, lijkt hun devies. Achteraf onnodig want als de coffee-shop een afhaalloket opent, mogen ze gewoon blijven verkopen. Zijn deze hamsteraars misschien verantwoordelijk voor de schaarste aan wc-papier? Want wat moet je als geen vloeipapier meer hebt?
Overal is dus een pragmatische oplossing voor te vinden. Afhaal-chinees, afhaal-wiet en afhaal…? Ik ben benieuwd wat straks nog meer is af te halen. Terug naar de tijd van de loketten. Of investeert iemand in een muur? Niet de Chinese muur, maar die typisch Nederlandse muur. Ligt er straks naast een bami-schijf gewoon een zakje Rode Libanon. Zou een rolletje wc-papier ook passen?

Gelukkig zijn er lieve mensen die meedenken. De grote banken sturen mail naar hun cliënten met de vraag hun gegevens op een site door te geven, zodat volgens het principe van wie het eerst maalt, de nog schaarse, vernieuwde virus-resistente bankpassen kunnen worden toegezonden. Serieus? Daar trapt toch geen normaal denkend mens meer in? Dan moet je wel heel veel wiet hebben gerookt.

De politiek heeft het inmiddels er druk mee. Crisisberaad op crisisberaad. Eerst kwam het dringend advies om geen handen meer te schudden. Waarbij Rutte een Merkeltje deed. Het mag niet, dus toch doen en vervolgens de man van het RIVM overal decent bepotelen als goedmaker. Rita Verdonk zal het met afgrijzen hebben aangezien. In haar tijd kon ze misbaar maken wanneer haar uitgestoken hand werd afgewezen. Nu mag ze haar hand niet uitsteken. Wat dan wel? Misschien haar hand in eigen boezem steken. Maar dat is misschien een #metootje.

Nu na Italië er ook in Nederland ophokplicht van kracht is, werk ik de komende tijd verplicht vanuit huis. De koffie is beter. En in plaats van een hand een boks geven met de elleboog, waarin vol overgave is gehoest en geproest, dat hoeft niet meer. Ellebogen die daarna demonstratief op het bureau werden geposteerd voor een pose naar de denker van Rodin of non-verbaal communiceerden dat er even geen oplossing was te vinden. Waarna het doekje van de schoonmaakster van bureau naar bureau ging. Even goed polijsten.
Jammer dat mijn kat mijn bureaustoel overdag normaal inpikt. Die is wat minder flexibel. Dan maar die van mijn eega in gebruik genomen. Het sonore gesnurk van mijn kater is een prettige afwisseling ten opzichte van het gekakel van mijn collega's in de kantoortuin. De activiteit in de afdelingsapp is te negeren. Althans kijken is te beperken tot twee keer per dag.
We zullen allen wel moeten waken dat we ons ritme en decorum niet verliezen. Wanneer we weer de kantoortuinen mogen bevolken, moet dat wel weer als altijd. Dus in pak en niet in een Roy Donders huispak of Snuggie deluxe. Ik zit overigens gewoon in een spijkerbroek en trui aan mijn bureau. Met voor de zekerheid de camera van de laptop afgeplakt. Scheren was te veel werk.
Mijn eega ziet alleen maar voordelen. "Dat scheelt in de overhemden!". Ik mag deze zelf niet strijken, daar het resultaat volgens haar "niet goed" is en het ook nog eens te lang duurt. Ik neem er inderdaad altijd de tijd voor. Ik zie weinig voordelen. Ik zie de stroomrekening oplopen en zal vaker een pak koffiebonen moeten kopen. Maar ik kan wel voor mijn zoon zorgen. Hij werkt op een sociale werkplaats. En die moet ook dicht. De zorgorganisatie heeft nog geen idee hoe het personeel te bekostigen om de woongroepen open te houden. Dus naar huis. Zijn grootste zorg is dat hij het bestelde brood niet meer mag bakken. Groot leed in het klein.

Maatregelen in Italië omdat er een te kort is aan IC bedden, leiden tot verontwaardiging. Ouderen worden in Italië in ziekenhuizen geweigerd. Dat kan toch niet? Het verbroedert dus wel, dat virus. Normaal staan de generaties elkaar naar het leven. Al die ouderen die de wereld hebben verpest en ook nog eens de pensioenruif leegvreten. Al sinds hun 55ste. Weg ermee. Maar nu zijn ze zielig als er onderscheid wordt gemaakt. Het is niet eens een minderheid. Juist alleen minderheden krijgen normaal altijd de schuld of worden geknuffeld. Of beide maar door verschillende groepen. Als ze het knuffelen nu maar laten.
Vreemd genoeg kent niemand meer de uitdrukking "het oude moet eerst op". Uit dezelfde tijd als "Je weet maar nooit" en "Heb je een schone onderbroek aan? Stel dat je in het ziekenhuis komt te liggen.". Toen waren de onderbroeken nog alleen in wit verkrijgbaar. Met voor de mannen een handige gulp. Remsporen waren direct zichtbaar. De huidige bamboeshorts zijn vuilafstotend en vrolijk gekleurd.
Er worden wel uitspraken geleend van toen om te kunnen hamsteren. Maar dat het oude eerst op moet, wordt vergeten. Dat er oud is, is misschien al vreemd. Men koopt altijd vers, of het wordt vers aan de deur gebracht. Hallo vers! Dat wordt nog wat met al die blikken bruine bonen en kapucijners die ingeslagen zijn. Wanneer Corona uit de lucht is, ben ik benieuwd of die blikken in de kast blijven staan en na een jaar ongeopend de vuilcontainer in gaan omdat de houdbaarheidsdatum is verstreken. Met een beetje geluk gaan ze naar een voedselbank. Blikvoer is alleen voor noodsituaties. Rats, kuch en bonen iets voor het leger.

Als het echt een dodelijke pandemie blijkt, waarbij veel mensen zullen overlijden, is dat dan erg? Voor de nabestaanden absoluut. Maar elk nadeel heeft... Deze pandemie geeft de aarde rust. De in China lamgelegde steden, blijken na een week smogvrij. Myxamatose onder konijnen wordt bij een plaag verwelkomd. Maar Corona onder mensen niet. Geen ashes to ashes. De klimaatdoelstellingen zijn veel dichterbij op deze manier. Geen file, geen vliegverkeer, niets. Dat er geen file is, doet me wel pijn. Ik had zo graag één keer met de maximumsnelheid van 100 naar mijn werk willen rijden. Normaal gesproken kom ik niet verder van gemiddeld 30.

De verschillende sites die theorieën bevestigen van de platte of holle aarde, of de holle platte aarde, dan wel die de Illuminati overal de schuld van geven, draaien overuren. Er wordt uitgekraamd dat Corona een eerste oefening is van Bill Gates om een eigengemaakt virus in te zetten om de wereldbevolking terug te dringen. Waarbij hij natuurlijk ook gaat komen met een vaccin. Een placebo waar hij nog wat rijker van wordt. Mits Trump het niet eerst opkoopt, exclusief voor de USA. Misschien dat met deze opmerking zelfs anti-vaccinanten zich achter de oren zijn gaan krabben. Nadat men eerst de handen heeft gewassen!
Ik zou het op prijs stellen als de aanvoer van aluminiumfolie voorlopig stil wordt gelegd. Onder het mom van de pandemie. Zonder alu-hoedjes geen onzin. Maar mijn vermoeden is dat die mensen dat helaas reeds jaren gehamsterd hebben. Want, je weet maar nooit.
Volgens anderen is het einde nabij. Deze wereldomvattende ziekte, in Afrika een sprinkhanenplaag, die doodleuk wordt bestreden door alle insecten te doden, insecten die een prima eiwittenbron zouden zijn, oorlog in Syrië, kleuters met de macht om op rode knoppen te drukken, kan alleen tot de conclusie leiden dat de Bijbelse profetieën tot volle wasdom zijn gekomen. Of die van Nostradamus. Als er maar geen sektes opstaan die het einde der tijden gaan prediken. Dat is echt te veel. Dan wordt er nog meer gehamsterd. Het einde der tijden afwachten ergens in een kelder of onder een tafel met gesloten gordijnen en aluminiumfolie keppeltje, kan niet natuurlijk niet zonder natje of droogje.

Mens durf te leven zong Jean-Louis Pisuisse ooit. Bij leven hoort ziek zijn. En de dood. Misschien ook wel angst. Een mens lijdt dikwijls het meest door het lijden dat hij vreest doch dat nooit op zal dagen. Zo heeft men meer te dragen, dan God te dragen geeft. Schreef Beets in een periode dat één besmette openbare kraan tot een cholera uitbraak leidde in Londen. 't Gaat met de mensen als met een brug. Ontzettend zware lasten krijgt hij somwijlen te dragen maar er is bij de bouw op gerekend. Volgens Bredero. In een tijd dat de Spanjaarden door alleen hun aanwezigheid in Mexico, dit land bijna ontvolkten. Waar u de naam Bredero van kent? Hij schreef de "Spaanschen Brabander". Een Vlaamse Brabander overigens. Voordat u te overhaast conclusies trekt.

Alles sal reg kom as ons almal ons plig doen. Sprak Brand, als president van Oranje Vrijstaat. Oftewel, laat ons allen verantwoordelijk nemen en normaal doen. Rutte rekent op ons. Zelfs in de DWDD werd Rutte geroemd. Matthijs had zijn afscheid heel anders voorgesteld. Hij had gaarne een glorietocht van een maand op onze treurbuis gemaakt. Dat had ik hem absoluut gegund. Nu moest hij Rutte bewieroken.
Maar misschien kon hij dat omdat hij het filmpje van de Partij voor de Dieren, voorafgaande aan de rede had gezien. De stem van Ernie, Wim T. Schippers dus, vertelde doodleuk, geïllusteerd met een fantastische, inktzwarte animatie, dat zoönosen onze gezondheid bedreigen. Een pandemie ligt op de loer. Ik vraag me toch af of de communicatiedeskundige bij die partij op staande voet ontslagen mag worden. Doe toch even normaal!

Adem in, liever niet door een mondkapje, adem uit en gewoon doorgaan. Keep calm and carry on. Rutte deed het goed in zijn rede. Als iedereen die rede vat, komt het zeker goed.

't Kan verkeren. ’t Sal verkeren.

Biertje?